Masa terlelap tu ibu rasa ada tangan kecil mulus mengusap pipi ibu, pastu main-main rambut ibu.. Ibu bukak mata tengok mukhlis (masih lagi terbaring macam ibu jg), mukhlis senyum kat ibu... Bermula la dialog antara ibu dan Mukhlis...
Mukhlis : Ibu, bangun la...
Ibu : Eh, mukhlis dah bangun, tido la lagi, jap je lagi.. Ibu nak baring jap ni
Mukhlis : Mukhlis tak mau... Mukhlis nak duduk je..
Ibu : Ok, ibu tido jap tau..jap jer....
Mukhlis bangun dan turun dari katil perlahan-lahan
Mukhlis : Ibu tido tau tau..Mukhlis nak kuar jap nak tengok kartun tau tau... (tapi tak boleh keluar pun sebab pintu bilik tertutup dan Mukhlis tak reti nak buka pintu, tutup pintu je tau..
Mukhlis : Ibu, bangun la, alaaaa... Tolong buka pintu.. Mukhlis nak kuar tengok kartun..
Erm kalau namanya dah bangun buka pintu, takde makna nya nak sambung baring-baring golek-golek lagi dah. Haruslah buka TV kat mukhlis, capai tuala dan mandi, siap-siap beg mukhlis, hantar pegi rumah tok dan pergi keje..
Dah jadi habit mukhlis kot usap pipi ibu kalau Mukhlis tak boleh tido. Malam-malam pun camtu, kalau tak ngantuk sangat tapi kena paksa tido oleh ibu, tangan Mukhlis mesti cari pipi ibu heheh, sapu pipi ibi dahi ibu, kadang-kadang main rambut ibu (ish kekadang Mukhlis tarik rambut, pastu kena marah ngan ibu heheh sebab tarik rambut). Mukhlis suka bila ibu kembongkan pipi dan kedua-dua belah tapak tangan Mukhlis tekan pipi kembung ibu dan seharusnya ibu terpaksa mengeluarkan bunyi macam "preeppp" ke jelir lidah ke (janji ada reaksi la..) pastu Mukhlis akan tergelak la.. Dan berkali-kali ulang sampa ibu jemu huh.... Itu juga cara ibu bermesra dengan Mukhlis. Mukhlis dengan ayah plak lain, main tumbuk-tumbuk buli-buli.... kasar sket la lelaki dengan lelaki ni...
Ibu suka bila Mukhlis sembang dengan adik Mukhlis (Mukhlis panggil "adik baby" sebab belum bagi nama lg.. alah baru 22minggu, ada 18 minggu lg lebih kurang). Selalu juga bila ibu baring-baring depan TV, Mukhlis datng mengendeng2 dekat ibu dan baring sebelah ibu pastu cakap "erm..Mukhlis nak tido sebelah adik baby la", sambil-sambil tu Mukhlis cium perut ibu seolah-olah Mukhlis cium adik la.. kadang-kadang ibu tanya Mukhlis "Mukhlis, dah sayang adik baby belum hari ni?" pantas je Mukhlis datang kat ibu, peluk perut ibu dan cium perut ibu.. Ibu selalu galakkan Mukhlis cium "adik baby" dan bersembang dengan "adik baby" supaya bila adik dah keluar nanti Mukhlis dah bersedia untuk jadi abang, so Mukhlis tak boleh la jeles dengan adik nanti. Mukhlis kena tolong ibu jaga adik.. Tapi ibu tau, Mukhlis memang dah bersedia, sebab ibu perasan Mukhlis excited sangat nak jadi abang..
Satu hari tu, ibu keluarkan bakul mainan (jarang ibu keluarkn bakul sebab nanti Mukhlis sepahkan ibu juga yang penat mengemas, selalunya ibu pilih-pilih mainan sket dan bawa kuar untuk Mukhlis main). Malam tu ibu malas nak pilih-pilih, ibu keluarkan je bakul tu, hah Mukhlis pilih sendiri, dah main nanti kite kemas sama-sama. Erm semua mainan di punggahnya keluar dari bakul, bersepah ruang tamu (dah la space pn kecik huhuhu). Mukhlis terjumpa 1st mainan yang tok bagi kat Mukhlis masa Mukhlis baby, 'bird' yang kalau kite tekan tekan kuar bunyi pek..pek.. (macam rubber ducky tuuu), ayah cakap "eh, mainan tu masa Mukhlis baby sekarang Mukhlis dah besar, kena share ng adik la nnt yer". Mula tu Mukhlis ignore je ape ayah cakap, tetiba dalam 5minit lepas tu Mukhlis bangun bawa 'bird' tu dan datang ke arah ibu pastu cakap "nah adik baby, kite share..ok ok" wah abang yang penyayang... Alhamdulillah... Mukhlis anak yang soleh sangat... Amin...
Selepas main, namanya Mukhlis nak kemas bertuah sungguh la, lastly ayah yang tertonggeng-tonggeng mengemas, ibu tak kuasa sebab malam tu ibu penin kepala dan memulas perut.. So silakan lah ayah mejalankan operasi mengemas, sorang-sorang yer hehehe....
-sekian dulu-
Selepas main, namanya Mukhlis nak kemas bertuah sungguh la, lastly ayah yang tertonggeng-tonggeng mengemas, ibu tak kuasa sebab malam tu ibu penin kepala dan memulas perut.. So silakan lah ayah mejalankan operasi mengemas, sorang-sorang yer hehehe....
-sekian dulu-
No comments:
Post a Comment